۷ ماده آسیب رسان پوست
امروزه اکثر ما دوست داریم با درمان‌های خانگی به مراقبت از پوستمان بپردازیم تا همیشه پوستی شاداب و زیبا داشته باشیم. همانطور که می دانید اینترنت نقش مهمی در ارائه و دریافت اطلاعات ایفا می کند و خیلی از افراد آن را به عنوان منبع اصلی دستورالعمل ها و نکات علمی و غیر علمی در نظر می گیرند. پوست به دلیل حساسیت های بیشتر نسبت به دیگر اعضای بدن نیاز به توجه و مراقبت دارد. با این وجود تمام چیزهایی که بقیه توصیه می کنند و به راحتی در خانه تهیه می شوند، برای پوست فایده بخش نبوده و حتی در دراز مدت به پوست آسیب می رسانند. در این مقاله ۷ محصول و مواد تشکیل دهنده متفاوتی که آسیب رسان پوست هستند و منجر به مشکلات حاد پوستی مثل خشکی، سوزش و التهاب می شوند را معرفی می کنیم.
– جوش شیرین
بافت جوش شیرین به صورت اسکراب مانند عمل لایه برداری از پوست را می تواند انجام دهد و در تصور اکثر ما به عنوان یک محصول لایه بردار ملایم خانگی به حساب می آید. اما چیزی که مانع استفاده از این ماده ارزان و در دسترس می شود، PH قلیایی آن است که آن را به یک ماده آسیب رسان پوست تبدیل می کند. با توجه به ضرورت PH مناسب و متعادل بین ۴ تا ۵، مقدار بیشتر از آن پوست را قلیایی کرده و سبب آسیب رساندن به لایه محافظتی پوست می شود. اهمیت این لایه به عنوان دفع کننده باکتری‌های مضر بسیار مشهود است. جوش شیرین رطوبت پوست را نیز از بین می برد و از همه مهمتر توانایی ترمیم کنندگی پوست را کاهش می دهد.
– لیمو
آب لیمو یکی دیگر از رایج ترین مواد مورد استفاده عموم برای انواع مشکلات پوستی است که بدون در نظر گرفتن عوارض آن همچنان استفاده می شود. PH لیمو نیز در مقابل مقدار اسیدیته پوست ۲ است که بسیار اسیدی تر از آن است. به همین دلیل موجب تحریک لایه اسیدی پوست شده و در عملکرد آن اختلال ایجاد می کند. همچنین خاصیت سمی شدن روغن موجود در لیمو و به طور کلی مرکبات در معرض آفتاب باعث سوزش و تحریک و سوختگی پوست می شود.
– اسپری مو
بیشتر محصولات مربوط به مو هنگام تماس با پوست، سوزش ایجاد کرده و گاهی موجب جوش و آکنه می شوند. در میان این محصولات اسپری مو جزء مضرترین آن ها به شمار می آید، چرا که بسیاری از مردم از آن به عنوان یک اسپری تثبیت کننده آرایش استفاده کرده و جایگزین مواد ثابت کننده می کنند. پاشیدن مقداری از اسپری مو در حین استفاده برای حالت دهندگی مو، بر روی پوست اشکالی ندارد؛ اما اگر مستقیما روی صورت قرار گیرد، آسیب رسان پوست و خشکی آن را به همراه خواهد داشت. بسته شدن منافذ پوست و تحریک پذیری بیشتر آن از دیگر معایب اسپری مو است.
– خمیر دندان
استفاده از خمیر دندان در درمان های خانگی و سریع انواع مشکلات بسیار مورد توجه است. در حالیکه ترکیبات آن، مانند بسیاری از محصولات غیر مرتبط با پوست آن را خشک و تحریک می کند. خمیر دندان با وجود قابلیت خشک کردن جوش ها، باعث از بین بردن رطوبت پوست اطراف آن ها شده و با واکنش های شیمیایی زخم های تیره ای را ایجاد می کند که به راحتی قابل درمان نخواهند بود.
– وازلین
همه ما وازلین را به عنوان مرطوب کننده برای پوست‌های خشک و شکننده می شناسیم. با وجود کمک این محصول به مراقبت از زخم ها، بریدگی ها و حتی نیش حشرات، اما نمی توان به اثر درمانی و نرم کنندگی طولانی مدت آن اعتماد داشت. اگر دقت داشته باشید بعد از استفاده از وازلین، با وجود حفظ رطوبت، یک لایه ضخیم نرم کننده روی پوست قرار می گیرد که هرگونه آلودگی و کثیفی را جذب و با ممانعت از رطوبت اضافی و هوا باعث خشکی پوست می شود.
– آب داغ
با وجود احساس خوب بعد از یک حمام آب داغ، نمی توان از عوارض آن بر پوست صرف نظر کرد. لایه بیرونی پوست رطوبت خود را با آب داغ از دست می دهد و همچنین چربی طبیعی لایه اپیدرم نیز کاهش می یابد؛ این لایه محافظتی که به طور معمول سبب حفظ رطوبت می شود، تخریب شده و به همین دلیل خشکی پوست به شدت افزایش خواهد یافت. پوست چرب و مستعد جوش در برابر خشک شدن واکنش منفی نشان داده، و چربی بیشتری را تولید می کند. آب ولرم بهترین عملکرد را برای پوست ایجاد می کند و مانع ایجاد هر گونه عارضه پوستی بخصوص خشکی می شود.
– پراکسید هیدروژن
یکی از ضد عفونی کننده های ملایم، پراکسید هیدروژن است که برای جلوگیری از عفونت در آسیب هایی مثل سوختگی و بریدگی پوست استفاده می شود. تصور اینکه این محلول برای جوش نیز مناسب است منجر به مشکلات پوستی دیگر می شود. ساینده بودن آن، آسیب رسان پوست بوده و باعث قرمزی حاصل از سوختگی و حتی در بعضی موارد تاول های پوستی ایجاد خواهد کرد. حساسیت زا بودن پراکسید هیدروژن نیز التهاب و سوزش پوست را به همراه دارد.
